《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
能拍出这样的电影，也不代表这个国家有救，敢来侵略中国领土的话，就给它再来一次双面打印。
能把真实历史事件搬上银幕的地方都是先进的，印度人权律师和底层人民通过法律途径解决警察对低种姓冤假错案的社会问题，改变法律，这点就足够了。
好人，坏人和法官都过于符号化，但至少这样的题材人家敢拍
160分钟真是把节奏和情绪都拿捏住了 除去主角太光环伟光正 主线案件剧情复杂得还挺严谨 这么多人物也能随着主角抽丝拨茧让人记住 看完再看原片名可真贴切啊 斗争万岁 （真是东亚文化一体 同样的故事换个背景放在韩国也毫不违和 代入了一下如果韩国来拍 必然会交代主角背景 也必然是个小人物 事件发展会更合理
赢在题材！要是中国能拍，就没印度什么事了！套路化的电影，带着熟悉的传统且尬入的配乐节奏。比穷和不公更可悲的，就是一代代延续着这毫无希望的贫穷。
根据九十年代印度一起案件改编，揭露了当时印度警察的黑暗以及低种姓部落民的悲惨生活。后面法庭戏拍得还是很精彩的，但前面的叙述太啰嗦了，导演又迷恋于对酷刑与虐待的展示，花了很大的篇幅，其实这些镜头以闪回形式穿插在法庭戏中就行了。导演过于激动，煽情过度，片中很多歌曲其实可以删去，也许可以将影片长度压缩到两小时之内。另外，导演给主角以太多的光环，且有意无意加入了一些政治符号，显得幼稚。
杰伊比姆实则是一种为平等而斗争的精神。
这个故事在相当程度上说明结果正义带来的恶。故事是靠着三个关键人物鼎力相助才能走下去，这样的良心人物固然可贵，但只能指望良心的社会着实可悲。程序正义的未来才是法治社会
这是真实事件改编吗？前半段真的太绝望了，钱德鲁正义之光。
70 本来想说咋你们印度人也搞这种“青天大老爷是好的坏的都是下面的”套路，但是吧... 算了。
聚焦描写的社会题材，警察与平民，高种姓与低种姓。这种问题不仅仅在印度有，在其他国家也是存在的，比如美国的黑人问题，这种高压低的这种无助感，简直是让人浑身冷汗直冒！
3.5过于情节剧化，如果稍稍克制些可能会更好，但也许就不符合死了人都要跳个舞的气质了吧。
很可悲的一件事是，当不公正发生时，低种姓并不能通过任何方式讨回公道，最终还是要依靠高种姓的良心。
全片印象最深，其实不是结局，而是妻子那一句『生命是最重要的，即使是那些警察中了蛇毒，我也会救他们』
本该扫除罪恶的人却制造罪恶，是罪恶中之最。
你发表的关于《Jai Bhim》的短评，因为 涉及时政或意识形态等信息，已被移除。
感觉是八十年代那种叙事风格，正派反派的理想主义。
无论什么制度，最终都要靠人的良心和说真话。
根据真实事件改编的电影总是更令人动容，很多法律的颁布背后都有为此付出代价的人。还好虽然他死了，但是正义还在，他的妻子和孩子得到了很好的安置。那个人权律师也真好，6年处理了96000个人权案件。但是印度电影每次时长都好长，而且看的翻译版也是好奇怪，很多翻译都不通顺。
极其纯粹的感动。种姓制度，想改变了这么多年，尚未成功。未来更遥遥无期。但是这不代表是泯灭人心的借口。每个为他人的人，都值得被尊重。我们人的基因里刻着“利他”。希望时刻提醒自己，保持善良保持谦卑。爱人悯物。
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
