《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
不知道這段歷史但也多少能感知到孩子被抱錯的橋段應該是和歷史互文呼應的設計，但是這個呈現出來的樣態，實在是亂七八糟。剛要和某個人物共情，跟著她的情緒走進某條故事線，立馬就轉台到另一條故事線了。當然，也可能是我才疏學淺看不懂罷了。
杂糅两条主线 就算是隐喻也让人摸不着头脑 同性情节更是奇怪 结尾只能是一脸懵
虽说看得出阿莫多瓦是想用平行母亲婴儿呼唤这个曲折情节来以小见大投影出祖先血脉不可磨灭的历史，但似乎并没有很好地结合。
那血脈中流淌的熱度，被疼痛與苦難剝離，被直面與和解追溯。「歷史永遠不會沉默，不論他們如何詆毀，不論他們如何篡改，不論他們如何偽造，人類的歷史都拒絕保持沉默。——愛德華多·加萊亞諾」
7.9 兴趣不大，期待不高，从边聊边看到津津有味。最大的败笔在于预设了主题却没办法编出一个相称的故事，追忆国家历史与女性沉重生活间的关系实在若即若离，结尾的字幕实在多余。但好就好在或许因为创作有限制，这种拍了一堆奇情狗血无语电影的人保证了他能做到的精彩抓人而不至于滑向无穷的抓马深渊。
但我不能说什么
一篇情感充沛的关于母亲的论文。历史的对照，不同年龄的对照，不同身份的对照，让母亲这个词有更丰富的阐释。
看完感觉寡淡得很，电话的意义在哪里？这电话安排的就很刻意。连杀手也没啥交代，工具人一个。
7#一部蛮奇特的阿莫多瓦电影，沉重的历史背景和微观的母女情感在家庭的叙事框架下的结合。结尾很棒。女性视角的家庭和历史观，想法确实十分宏大，但我个人觉得有些割裂。典型的阿莫多瓦配色和情节都在严肃的电影风格中削弱了不少。
故事太简单了，完全可以做得更复杂一点，比如鬼魂不是铁板一块，其中有欺男孩的“伥鬼”，也有利用残存的精神力量试图直接复仇的“厉鬼”；伊桑霍克能感知到周围威胁他的神秘力量，但乐此不疲，因为对他来说，把鬼魂的复仇力量消磨掉代表他又赢了一次……
3.5。奇情和美術在阿莫多瓦的電影裡早已不新鮮了，比別人處理得輕巧對他來說不過是及格標準。倘若這一部的亮點在於以當下寫歷史，對歷史成因的深入探究顯然非其所長，或至少志不在此。
还不错吧，有伊桑霍恩就有关注度，可以一看。青少年心理片，也是惊悚犯罪片，只是带一点灵异。
6.5 太像同人作品，两条线没太大关联，全片浅焦。美术绝佳。
嘴里喊着毒药
这部还是典型的阿莫多瓦，但是加入了关于历史回忆的主题，还是不错的。
3.5/抛却了奇情，用情感作为叙事纽带，将一段夹杂着巧合、意外与悲伤的故事，镶刻进充满创伤的历史背景当中，从母亲与孩子的连结，至生与死的跨越，阿莫多瓦一如既往的温柔。
原生家庭的犯罪动机，最后的小反转力量不够。
阿莫多瓦这次把自己真正想表达的东西套在了一贯奇情的外壳之下，显得有些笨拙刻意，但是情感又真实动人。什么时候我们也能有历史记忆呢（不敢多说了
原始海报已经被“和谐”了……
再度披上希区柯克的面纱，揭晓最大的历史悬念，回到起点，怀着对母亲的爱与愧，拖拽着纠缠了一生的魔鬼倒进墓穴，相信自己和电影的“尸骸”重见天日之时，终可以瞑目，永眠于故土母亲的怀抱。
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
